Επέστρεψα μετά από αρκετό διάστημα στα καλντερίμια του blog. Και από εδώ και στο εξής μάλλον έτσι θα είναι. Θα κάνω, λοιπόν, "έκτακτες εμφανίσεις" λόγω περιορισμένου χρόνου. Το έχω ξαναπεί σε προηγούμενη ανάρτηση ότι πλέον γράφω μόνο όταν έχω να μοιραστώ μαζί σας κάτι σημαντικό κατά την κρίση μου.
Αυτή τη φορά, θα είμαι αρκετά σύντομη (ο περιορισμένος χρόνος που λέγαμε;). Διάβαζα το πρωί ότι σαν σήμερα "έφυγε" ο Steve Jobs. Προσωπικά, το είχα ξεχάσει. Είχα ξεχάσει την ημερομηνία, όχι εκείνον. Εκείνος δε νομίζω ότι μπορεί εύκολα να ξεχαστεί. Κι αυτό γιατί είχε ανοιχτό και εφευρετικό μυαλό, ήταν οραματιστής. Δηλώνω στούρνος στα ηλεκτρονικά (εντάξει, τα βασικά τα γνωρίζω), αλλά δεν μπορώ να μην του αναγνωρίσω το γεγονός ότι άλλαξε και διευκόλυνε τις ζωές των κομπιουτεράκηδων.
Τι θέλω να πω; Ότι με αφορμή τον Steve Jobs και τον κατάλογο των επιτευγμάτων του, καλό είναι να παραδειγματιστούμε κι εμείς. Να βάλουμε το νου μας να δουλέψει, να είμαστε αεικίνητοι πνευματικά, να ανησυχούμε και να προβληματιζόμαστε, να είμαστε σκεπτόμενοι και όχι σκεπτικοί, να νιώθουμε. Να κάνουμε όνειρα. Ό,τι όνειρα κι αν είναι αυτά. Γιατί κάνοντας όνειρα, αλλάζουμε τον κόσμο και εμάς τους ίδιους. Όπως έχω ξαναπεί σε παλιότερη ανάρτηση, αν εμείς οι νέοι δεν έχουμε όνειρα, τότε γεράσαμε πριν την ώρα μας.
Αλήθεια, εσύ ονειρεύεσαι;
ΥΓ: Ευχαριστώ από την καρδιά μου για τις επισκέψεις, τα σχόλια και την ανταπόκρισή σας κυρίως μέσω του twitter. Μπορείτε να με ακολουθήσετε εδώ και να μου στείλετε mention.
