Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

Το πρωινό μας

Θα 'θελα να κοιμηθούμε μαζί ένα βράδυ, στο ίδιο κρεβάτι. Ας είναι και το μονό που έχεις στο δωμάτιό σου, δεν με πειράζει. Να σκεπαστούμε με τη λεπτή γαλάζια κουβέρτα σου και να κοιτιόμαστε στα μάτια. Να ακουμπήσω το κεφάλι μου στο μπράτσο σου κι ας ξέρω ότι σε λίγα λεπτά θα μουδιάσει. Να τυλίξεις με το άλλο σου χέρι τη μέση μου και να με φέρεις περισσότερο κοντά σου. Να με φιλήσεις για καληνύχτα και να κοιταχτούμε τρυφερά. Να μην μιλάμε, ώσπου να μας πάρει ο ύπνος και να έρθει το πρωί.

Μόλις ξημερώσει, να μπαίνουν δειλά-δειλά οι αχτίδες του ήλιου από τα στόρια και να μας ζεσταίνουν τα μάτια. Πρώτη να τα ανοίξω εγώ, να σε βλέπω που κοιμάσαι ακόμα. Μου αρέσει να σε βλέπω όταν κοιμάσαι. Δείχνεις τόσο ευάλωτος, τόσο γαλήνιος, σαν μωρό. Να σου χαϊδέψω αργά τα μαλλιά και να σου δώσω ένα φιλί απαλά στο μάγουλο. Να μυρίσω αυτή τη φυσική μυρωδιά του κορμιού σου, εκεί στο λαιμό.

Έπειτα, να σηκωθώ όσο πιο αθόρυβα μπορώ από το κρεβάτι και να πάω στην κουζίνα για να ετοιμάσω πρωινό. Να βάλω νερό στο βραστήρα για το τσάι μας. Βούτυρο, μέλι, μαρμελάδα, φρυγανιές να στριμώχνονται στο δίσκο μαζί με τα φλιτζάνια για το τσάι. Να βάλω στα ποτήρια χυμό πορτοκάλι -τον αγαπημένο σου- και να τα μεταφέρω όλα με προσοχή στο δωμάτιό σου. 

Να έρθω περπατώντας στις μύτες των ποδιών, να ακουμπήσω το δίσκο στο γραφείο σου και να καθίσω δίπλα σου, ενώ εσύ κοιμάσαι. Να σου χαϊδέψω ξανά τα μαλλιά και να σου ψιθυρίσω στο αυτί "καλημέρα". Να ξυπνήσεις και να αντικρίσω τα αγουροξυπνημένα μάτια σου. Να μου πεις κι εσύ "καλημέρα" και εγώ να σου χαμογελάσω γλυκά. Να φέρω το δίσκο μπροστά σου και να αρχίσουμε να τρώμε. Να σου ετοιμάσω μια φρυγανιά κι εσύ, όπως πάντα, να μου δώσεις να φάω πρώτη και μετά να με φιλήσεις. 

Ναι, κάπως έτσι θα ήθελα να είναι το πρωινό μας.