Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Σαπουνόφουσκες

  Θυμάσαι; Νερό και σαπούνι μέσα σε μικρά πλαστικά μπουκαλάκια όλων των χρωμάτων. Τα έβρισκες σχεδόν παντού: σε περίπτερα, σε ψιλικατζίδικα. Άνοιγες το καπάκι, βουτούσες στο σαπουνόνερο το ενσωματωμένο "εργαλείο παραγωγής σαπουνόφουσκας" -αλήθεια, μετά από τόσα χρόνια δεν μάθαμε πώς λεγόταν- και το φυσούσες μέχρι να σχηματιστεί μία. 

  Στην αρχή, ανυπομονούσες, αλλά και αγωνιούσες ταυτόχρονα, για το αν θα καταφέρεις να κάνεις μια μεγάλη σαπουνόφουσκα. Φυσούσες δυνατά και γρήγορα, όμως η φούσκα έσκαγε πριν καλά-καλά αποδεσμευτεί από το πλαστικό πλαίσιο. Κι εσύ θύμωνες. Μετά πείσμωνες και ξαναπροσπαθούσες. Τη δεύτερη φορά φυσούσες πιο απαλά. Ίσα που ακουμπούσε ελαφρά τα σουφρωμένα χείλια σου ο αέρας. Και εκείνη τη στιγμή -ω, για δες!- μια μεγάλη σαπουνόφουσκα ξεκολλάει και αρχίζει το ταξίδι της. 

  Χαρά και άγχος μαζί. Χαρά επειδή τα κατάφερες και άγχος για το πόσο ψηλά θα φτάσει η φούσκα. Συνήθως οι μεγάλες έσκαγαν μετά από λίγα δευτερόλεπτα, δεν είχαν διανύσει παρά μόνο λίγα εκατοστά. Αντίθετα, οι μικρές έφταναν ψηλά με ευκολία και καθυστερούσαν να χαθούν. Δεν σου άρεσαν οι μικρές. Δεν ήταν τόσο εντυπωσιακές όσο οι μεγάλες. Σπάνια πετύχαινες να κάνεις μια μεγάλη, πόσο μάλλον να τη δεις να ανεβαίνει κιόλας. Κατσούφιαζες λιγάκι που δεν σου πετύχαιναν και ξαναπροσπαθούσες.   

  Όλα ετούτα τότε. Τότε που ήμασταν παιδιά... "Γιατί, ακόμα δεν είμαστε;" θα με ρωτήσεις. Ναι, είμαστε, αλλά λίγο πιο μεγάλα. Σήμερα οι σαπουνόφουσκες είναι τα σχέδια και οι στόχοι μας. Είναι φτιαγμένα από όνειρα και θέληση. Το μπουκαλάκι είσαι εσύ. Βουτάς το πλαστικό πλαίσιο μέσα σε αυτά τα συστατικά, το φυσάς με λίγη πίστη και περιμένεις να δεις τη φούσκα να πετάει. 

  Μην απογοητευτείς αν σκάσει γρήγορα. Ξαναπροσπάθησε. Κάτι δεν θα έκανες καλά. Ίσως έβαλες παραπάνω δόση στα όνειρα και λιγότερη στη θέληση. Ίσως, πάλι, δεν φύσηξες με αρκετή πίστη. Αλλιώς, πώς περιμένεις να "απογειωθεί" η σαπουνόφουσκά σου; Θα φτάσει άραγε ψηλά; Αν το μετάνιωσες, μπορείς να την σκάσεις με το δάχτυλό σου. Δεν είναι άδικο όμως; Άσε να δεις πού θα φτάσει πρώτα. Μπορεί και να άξιζε αυτό το λάθος. 

  Είπαμε, οι μεγάλες σκάνε εύκολα και δεν φτάνουν πολύ ψηλά. Κράτα το στο μυαλό σου. Δοκίμασε καλύτερα τις μικρές. Φτιάξε πολλές. Αυτές είναι σίγουρο ότι θα έχουν καλύτερη τύχη από τις άλλες. Μοιάζουν με μικρά σταθερά βήματα για την κατάκτησή σου, όποια και να είναι αυτή. Είναι εκεί και σε περιμένει. 

  Συνέχισε να φυσάς το πλαστικό πλαίσιο. Όσο πιο πολύ φυσάς, τόσο πιο πολλές φούσκες θα κάνεις. Και τότε θα είσαι χαρούμενος. Γι'αυτό, μην σταματάς.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου