Λατρεμένοι (;) μου γείτονες!

  Έλα, σε βλέπω. Κάθε φορά που ακούς "γείτονες" σε πιάνει μια έξαψη από θυμό, ένα σφυροκόπημα στα μηνίγγια, ένα "άι στον κόρακα!" τελοσπάντων. Σε όλους σχεδόν συμβαίνει να έχουν περίεργους γείτονες, μην φοβάσαι ότι είσαι η εξαίρεση. Γείτονες που σε νευριάζουν, σε ενοχλούν με τα καμώματα και τις φωνές τους και άλλα πολλά. Πάμε να τους γνωρίσουμε μαζί;

  1. Ο γείτονας απ' το χωριό: 

Η κατηγορία αυτή αφορά στους γείτονες εκείνους που πρόσφατα αποφάσισαν να μετοικίσουν από την επαρχία στην πρωτεύουσα για καλύτερες επαγγελματικές ευκαιρίες κατά κύριο λόγο. Το βασικό τους χαρακτηριστικό είναι ότι παρόλο που βρίσκονται σε έναν (αμιγώς) "εξευγενισμένο" τόπο, δεν έχουν αποβάλει τις συνήθειές τους. Ποιες είναι αυτές; Πρώτη και καλύτερη η προφορά και οι ιδιωματισμοί που προκαλούν τον αυθόρμητο γέλωτα. Για παράδειγμα, συναντάς στο δρόμο το γείτονα το πρωί που φεύγεις για τη δουλειά: -Καλημέρα, κύριε Τάδε! -Καλλλημέρα, καλλλημέρα! Καλλλή δουλειά! Ε πώς να μην γελάσεις μετά; Το καλύτερο, βέβαια, είναι όταν τον ακούς να μιλάει στο κινννητό στο μπαλκόνννι με κάποιον συγχωριανό του. Εκεί να δεις! 

  2. Ο κουτσομπόλης γείτονας:

Σ'αυτή την ομάδα ανήκουν και άντρες, αλλά υπερτερούν οι γυναίκες. Η τυπική κουτσομπόλα γειτόνισσα περιφέρεται στο σπίτι συνήθως με ρόμπα, με μαλλί τυλιγμένο σε μπικουτί, κρατάει στο ένα χέρι το φλιτζάνι με τον καφέ της και στο άλλο το τσιγάρο, αν καπνίζει, αλλιώς το ασύρματο τηλέφωνο για να μεταδίδει κατευθείαν τα νέα της γειτονιάς σε κάποια κολλητή της. Ασχολείται με τα οικιακά, έχει 2-3 παιδιά παντρεμένα που μένουν σε άλλο σπίτι και ο σύζυγός της - στα πρόθυρα σύνταξης - φεύγει νωρίς το πρωί και επιστρέφει το μεσημέρι. Η γυναίκα αυτή θα έπαιρνες όρκο ότι θα μπορούσε άνετα να δουλεύει στο πρακτορείο Reuters, καθώς γνωρίζει τα νέα της γειτονιάς ίσα με 5 τετράγωνα γύρω από το σπίτι της. Θα την βρεις άλλοτε να στέκεται στο παράθυρο κρυμμένη πίσω από την κουρτίνα, άλλοτε στο μπαλκόνι να κάνει δήθεν ότι σκουπίζει, ενώ στην πραγματικότητα έχει βγει έξω για να βλέπει και να ακούει σε μεγάλη ακτίνα και, τέλος, άλλοτε στο φούρνο, ο οποίος αποτελεί τόπο συνάντησης των περισσότερων (κουτσομπόλων) γυναικών της γειτονιάς.

3. Ο μη-μου-άπτου γείτονας:

Ο συγκεκριμένος τύπος γείτονα αντιπαθεί τη φασαρία και, αν υπήρχε πατέντα να βάλει όλο τον κόσμο στο mute, θα το έκανε. Ο παραμικρός θόρυβος τον ενοχλεί, ακόμα και το πέταγμα της μύγας. Είναι καλοκαίρι, βραδάκι, ο καιρός είναι ιδανικός για μια παγωμένη μπυρίτσα στη βεράντα παρέα με φίλους. Θέλεις να καλέσεις μερικούς και το σκέφτεσαι. Λες: "θα τον ενοχλήσουμε με τα γέλια και τις φωνές μας". Καταλαβαίνεις τι γίνεται; Επειδή αναλογίζεσαι ότι θα σου κάνει παρατήρηση και θα σου χαλάσει το κέφι, καταπιέζεις την επιθυμία σου για χαλαρή διασκέδαση με τους φίλους σου. Για να ανοίξεις το στερεοφωνικό και να βάλεις μουσική ούτε λόγος. Περαστικά σου!

4. Ο παρτάκιας γείτονας:

Είναι το ακριβώς αντίθετο του μη-μου-άπτου γείτονα. Είναι ένας άνθρωπος έξω καρδιά, ευχάριστος, γλεντζές και κάθε Σαββατοκύριακο καλεί στο σπίτι τη Σάρα και τη Μάρα μαζί με τους 300 του Λεωνίδα και το "καίνε". Μουσικές στη διαπασών, φωνές, γέλια, βρισίδια, παλαμάκια -η χάβρα των Ιουδαίων εν ολίγοις- είναι το σταθερό μοτίβο της βραδιάς. Η κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί ακόμα χειρότερα αν η μάζωξη του λατρεμένου σου γείτονα γίνει στον κήπο του, οπότε ο ήχος από τα παραπάνω θα είναι dolby surround. Προμηθεύσου κουτιά από παυσίπονα και παντός είδους αναλγητικά.

5. Ο οικογενειάρχης γείτονας:

Η γειτονοκατηγοριοποίηση (!) κλείνει με τον πιο συνηθισμένο τύπο γείτονα, ο οποίος μένει σε ιδιόκτητη πολυκατοικία με όλη την οικογένεια συμπούρμπουλη. Συνήθως, στον πρώτο όροφο μένει το ένα παιδί με τη δική του οικογένεια, στο δεύτερο το άλλο πάλι με την οικογένειά του και στον τελευταίο ο ίδιος με τη γυναίκα του. Όλα νοικοκυρεμένα, θα σκεφτείς, εφόσον ο καθένας έχει το σπιτικό του και δεν υπάρχουν καυγάδες ανάμεσα σε πεθερικά και νύφες/γαμπρούς. Έλα όμως που τελικά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Κάθε απόγευμα, αφού τα παιδάκια έχουν γυρίσει από το σχολείο και έχουν διαβάσει τα μαθήματά τους, κατεβαίνουν όλα μαζί στον κήπο και λυσσάνε. Τσακώνονται τα αγόρια για το αν θα παίξουν ποδόσφαιρο ή μπάσκετ και τα κορίτσια για το αν θα παίξουν "σχολείο" ή τις πριγκίπισσες. Και δώστου οι φωνές και δώστου τα κλαψουρίσματα και τα νεύρα. Σε όλο αυτό έρχεται να προστεθεί και το εύηχο και αέρινο γαύγισμα του σκύλου τους που μοιάζει περισσότερο με γομάρι για του λόγου το αληθές.

  Αναγνωρίζεις ανάμεσα στους παραπάνω τους γείτονές σου, σωστά; Κατανοώ και συμμερίζομαι την κατάστασή σου, αγαπητέ αναγνώστη/αγαπητή αναγνώστρια. Προφανώς, οι γείτονές μας δεν έχουν διαβάσει το savoir vivre περί καλής γειτνίασης. Ωστόσο, δεν μπορείς να τους αλλάξεις, γι' αυτό οπλίσου με μεγατόνους υπομονής για να τους αντέξεις. Μπορείς!