Δυστυχώς έτσι είναι. Οι περισσότεροι χρήστες ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης μέσω των οποίων κάνουν γνωριμίες, στην ουσία δεν έχουν πραγματικούς φίλους και καταφεύγουν στο Facebook ως μια εναλλακτική επιλογή εύρεσης αυτών.
Έχω κι εγώ σελίδα στο Facebook εδώ και 3 χρόνια περίπου. Στην αρχή έστελνα friend requests στους συμμαθητές μου από το σχολείο, στα ξαδέρφια μου και γενικότερα σε ανθρώπους που γνώριζα καλά. Στόχος μου ήταν να διατηρήσω επαφή με κάποια άτομα που δεν ήθελα να φύγουν από τη ζωή μου, είτε είχαμε περάσει καλές είτε άσχημες στιγμές μαζί. Τα ήθελα όμως, τα χρειαζόμουν, δεν ήθελα να διακόψω τις σχέσεις μας.
Όσο περνούσε ο καιρός αυξάνονταν οι "φίλοι" μου, καθώς γνώριζα και άλλα άτομα που ήταν φίλοι φίλων μου με τα οποία κάναμε και συνεχίζουμε να κάνουμε παρέα. Βρήκα ακόμη και συμμαθητές μου από το δημοτικό! Τι ανέλπιστη χαρά να τους βλέπω μέσα από τις φωτογραφίες τους να έχουν αλλάξει. Κι εσύ άλλαξες, θα μου πεις. Ναι, άλλαξα εμφανισιακά και λίγο ψυχικά. Αισθάνομαι χαρούμενη ολοένα και περισσότερο, γιατί τους αληθινούς φίλους μου τους κράτησα και θα τους κρατήσω μέχρι να γεράσουμε. Δεν είναι υπερβολή, όσο κι αν φαντάζει. Είναι υπόσχεση.
Στεναχωριέμαι πολύ όταν μαθαίνω ότι κάποιο άτομο δημιουργεί σελίδα στο Facebook επειδή δεν έχει φίλους. Είναι πραγματικά λυπηρό για κάποιον στις μέρες μας να μην έχει τη δική του παρέα. Δεν έχει σημασία αν θα είναι μεγάλη ή μικρή, αρκεί να απαρτίζεται από ανθρώπους που τον αγαπούν και τον φροντίζουν. Κάπου άκουσα μια φράση, η οποία με συγκίνησε πολύ: "Οι φίλοι είναι τα αδέρφια που διαλέγουμε". Συμφωνώ απόλυτα. Με τα αδέρφια σου περνάς μια ολόκληρη ζωή, μοιράζεσαι τις εμπειρίες σου και το κυριότερο, την αγάπη. Αν κάποιος απομακρυνθεί, τότε δεν άξιζε να τον "χρίσεις" αδερφό σου. Ωστόσο, έχεις την ευκαιρία να χαρείς τη συντροφιά των υπόλοιπων φίλων σου.
Εκείνοι, λοιπόν, που πιστεύουν ότι μέσω αυτών των σελίδων θα βρουν φίλους, είναι γελασμένοι. Κι αυτό γιατί πολύ απλά είναι ξένοι και "ξένοι". Τι εννοώ; Ξένοι είναι αυτοί που κατάγονται από διαφορετικές χώρες από τη δική μας, οι οποίοι δεν πιστεύω ότι σε κάποια δύσκολη στιγμή θα έρθουν να σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις το όποιο πρόβλημά σου. "Ξένοι" είναι οι "φίλοι" που κάνεις μέσω Facebook, τους οποίους δεν γνωρίζεις και ουδέποτε θα γνωρίσεις στη ζωή σου και τους έχεις μόνο και μόνο για να μιλάς στο chat.
Πολύ λίγες είναι οι πιθανότητες να σε κάνει κάποιος "ξένος" add επειδή θέλει να διευρύνει την γκάμα των φίλων του, το "αθώο add", όπως συνηθίζω να λέω. Οι πιο πολλοί το κάνουν για να βρουν άτομο για σχέση ή απλώς για να λένε ότι είναι δημοφιλείς. Τουλάχιστον αυτοί ξέρουν ότι δεν πρόκειται για ουσιαστική φιλία, γι'αυτό και δεν δίνουν και τόση πολλή σημασία. Οι άλλοι όμως που πιστεύουν το αντίθετο πλανώνται πλάνην οικτράν. Λιώνουν στην κυριολεξία μπροστά σε μια οθόνη για να γεμίσουν τη ζωή τους. Θυμώνω απίστευτα και αγανακτώ με κάτι τέτοιες περιπτώσεις και ταυτόχρονα αναρωτιέμαι γιατί να συμβαίνει αυτό. Προφανώς το θέμα έγκειται σε ψυχολογικά αίτια που δεν θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω. Λίγο-πολύ καταλαβαίνουμε ποια είναι.
Συμβουλή μου προς αυτά τα άτομα είναι να αφήσουν στην άκρη τις συστολές και τις ντροπές. Να αρχίσουν να είναι πιο εξωστρεφή, με περισσότερη αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Να βγουν έξω με θάρρος και να επιδιώξουν γνωριμίες με άτομα που να έχουν κοινά ενδιαφέροντα. Όσο για το Facebook και τις συναφείς σελίδες, καλό θα ήταν να τις αποχωριστούν για λίγο, όχι να τις καταργήσουν εντελώς, διότι η πραγματική ζωή και οι πραγματικοί φίλοι βρίσκονται εκεί έξω και όχι σε μια 17άρα οθόνη υπολογιστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου