Σε θολά νερά...

  Οι εποχές που ο Φρανκ Σινάτρα τραγουδούσε για αγνώστους μες στη νύχτα δυστυχώς έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Μαζί τους έχει φύγει και εκείνη η γλυκιά αθωότητα των δυο ανθρώπων που γνωρίζονταν για πρώτη φορά στο δρόμο, στον κινηματογράφο, σε ένα κατάστημα. 

  Σήμερα τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Οι γνωριμίες μέσω σελίδων κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter κλπ) αποτελούν το trend της εποχής. Ίσως επειδή όλα είναι τόσο προσιτά, ίσως επειδή είναι πιο εύκολο να μιλήσεις σε κάποιον άγνωστο έχοντας σαν "παραπέτασμα" το διαδικτυακό σου προφίλ. Δηλαδή, τον προσωπικό σου ιστότοπο όπου μπορείς να συνομιλήσεις με άτομα και να επιδιώξεις μια συνάντηση μαζί τους. 

  Όλα αυτά για εκείνον που δημιουργεί λογαριασμό με σκοπό της ζωής του τη γνωριμία σε πρώτο επίπεδο. Σε δεύτερο επίπεδο, όμως, τα πράγματα αρχίζουν να δυσκολεύουν και να γίνονται επικίνδυνα. Με προκάλυμμα την απλή γνωριμία, μπορεί να γίνουν εγκλήματα που δεν έχεις δει ούτε στο χειρότερό σου εφιάλτη. Πιο συγκεκριμένα, διάβαζα πριν μερικές μέρες ότι μια κοπέλα από την Αμερική έπεσε αρχικά θύμα ληστείας και έπειτα ανθρωποκτονίας από το νεαρό με τον οποίο συνομιλούσε στο facebook. Μετά από αρκετό διάστημα διαδικτυακής γνωριμίας, ο νεαρός της ζήτησε να συναντηθούν πρόσωπο με πρόσωπο. Εκείνη δέχτηκε και ανυποψίαστη -ή μάλλον υπερβολικά σίγουρη για το ποιόν του ανθρώπου που τόσο καιρό συνομιλούσε- πήγε στο ραντεβού. Στη συνέχεια, ο νεαρός προσφέρθηκε να τη συνοδεύσει στο σπίτι της με το αυτοκίνητό του. Οδηγώντας σε μια απόμερη τοποθεσία, βρήκε την ευκαιρία να αρπάξει την τσάντα της, ενώ η κοπέλα κατάφερε να βγει από το αυτοκίνητο εκλυπαρώντας για βοήθεια. Τότε, ο νεαρός, ο οποίος σημειωτέον οπλοφορούσε, την πυροβόλησε με αποτέλεσμα να την σκοτώσει.   

  Υπάρχει, ωστόσο, και η πιο χαρούμενη εκδοχή. Να βρεθείς, δηλαδή, με κάποιον που συνομιλούσατε και να αποδειχθεί εντελώς ακίνδυνος. Αν σε ανακουφίζει, το έχω δοκιμάσει κι εγώ. Όχι απαραίτητα για να αποκτήσω μια "ερωτική γνωριμία", αλλά και από περιέργεια. Για παράδειγμα, έχω συναντηθεί είτε τυχαία είτε προγραμματισμένα με αγόρια και κορίτσια που συνομιλούσαμε για αρκετό χρονικό διάστημα σε facebook και twitter. Με μερικούς έχουμε κρατήσει επαφή, τηλεφωνιόμαστε, είμαστε σαν φίλοι. 

  Μάλλον στάθηκα περισσότερο τυχερή σε σχέση με την άτυχη κοπέλα από την Αμερική, καθώς τα άτομα που γνώρισα ήταν "καθαρά" σαν τα κρυστάλλινα νερά μιας πηγής. Εσύ, έχεις αναρωτηθεί μήπως εκείνος/η που συνομιλείς είναι αληθινός/η ή μήπως κολυμπάς σε θολά νερά;